پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس یا صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن خود ایمنی است.
این بیماری هنگامی رخ می دهد که دستگاه ایمنی بدن سیگنال های اشتباهی می فرستد. این سیگنال ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول های پوست می شود.
چرخه نرمال ریزش سلول های پوستی (سلول های سطح اپیدرم) ۴۲-۲۸ روز است. در حالیکه در این بیماری چرخه حیات سلول ها بر اثر همان اشکالات دستگاه ایمنی، سرعت یافته در نتیجه گاها چندین لایه سلول مرده بر سطح پوست تجمع یافته که همان پوسته های پسوریازیس را تشکیل می دهند.
باور بر این است که یک بیماری ژنتیکی است.
ژنتیک در پسوریازیس :
هر چند محققان دقیقا نمی دانند که چگونه این بیماری از یک نسل به نسل دیگر منتقل می شود. الگوی وراثت احتمالا شامل چندین ژن و یا ترکیبی از بسیاری از ژن ها است.
در حدود ۱/۳ (یک سوم) از افراد مبتلا به این بیماری گزارش سابقه خانوادگی این بیماری را داشته اند. اگر یکی از والدین پسوریازیس داشته باشد کودک احتمالا ۲۵ درصد به پسوریازیس مبتلا می شود و اگر هردو، پدر و مادر این بیماری را داشته باشند یک کودک به احتمال حدود ۶۵ درصد به این بیماری مبتلا می شود.
کار با نمونه های DNA از یک خانواده بزرگ شامل بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری، یک جهش ژنی به نام CARD14 را شناسایی کرده است که منجر به پسوریازیس پلاکی می شود.
علائم پسوریازیس :
در افراد مختلف متفاوت است و شامل یک یا چند از نشانه های زیر می باشد:
- تکه های قرمز روی پوست که با فلس های نقره ای پوشیده شده است.
- نقاط کوچک پوسته پوسته شده
- پوست خشک و ترک خورده که ممکن است خونریزی هم کند.
- خارش و سوزش
- ناخن ضخیم سوراخ شده یا برآمده
- مفاصل متورم و سفت شده ( آرتریت پسوریاتیک )
تشخیص پسوریازیس :
هیچ تست خونی ندارد و اغلب با معاینه بالینی مشخص می شود و البته بسیاری از افراد از این بیماری مطلع بوده و یا از گزارشات خانوادگی آنها می باشد. البته در صورت عدم تشخیص می توان از بیوپسی نیز کمک گرفت.
این بیماری گاهی با دیگر بیماری های التهابی پوست نظیر اگزما (درماتیت) اشتباه گرفته می شود.
